Najlepsze życzenia!
Z okazji słowiańskich Szczodrych Godów miejcie się dobrze!
PS:
Szczodre Gody obchodzone przez Słowian – diduch, prezenty, kolęda, sianko pod obrusem i wieczerza.
Słowianie w czasie przesilenia zimowego świętowali Szczodre Gody. Niedługo po przesileniu, gdy dni stawały się coraz dłuższe, Słowianie urządzali huczne zabawy, w ramach których składali podziękowania naturze i drzewom. To właśnie drzewa w ich wierzeniach były symbolem płodności i odradzania się po zimie. W ramach Szczodrych Godów ozdabiano chaty suszonymi owocami i ziołami. Pojawił się wówczas też zwyczaj strojenia diducha – snopu słomy wykonanego z ostatniej partii ściętego zboża. Diduchy ozdabiano suszonymi liśćmi, malowanymi na różne kolory kamykami, kawałkami metali oraz suszonymi owocami. Na wiosnę to z nasion z tego snopka rozpoczynano siew, mając nadzieję na to, że przyniesie on dobre plony.
Zwycięstwo światła nad ciemnością świętowano także Szczodrym Wieczorem. W trakcie świąt istniał zwyczaj łamania się i dzielenia chlebem. Pod nakryciem stołu chowano słomę lub sianko, które służyło wróżbom – kto wyciągnął najdłuższą słomkę, mógł liczyć na najbardziej pomyślny rok. W Szczodry Wieczór dzieci obdarowywane były prezentami, orzechami, jabłkami i plackami, które wypiekane były na kształt zwierząt lub lalek. Święto Godowe było też nazywane przez Słowian kolędą – być może ma to związek z radosnymi pieśniami, które śpiewane były na cześć odradzającej się ziemi.
Podczas Szczodrych Godów Słowianie pamiętali też o zmarłych. Udawali się wtedy na cmentarze, gdzie rozpalali ogniska i organizowali uczty, by dusza zmarłego mogła się ogrzać i najeść. W późniejszym czasie ucztę przeniesiono do domów, a symbolem pamięci o przodkach miało być jedno dodatkowe nakrycie przy stole dla duchów.
